Osmanlı ordusunda bir askeri sınıfa verilen addır.
Sekban bölüğü ise sekban ortalarını oluşturan birliklerden her birine verilen ad.
Osmanlı ordusunda sekban sınıfı ilk kez Murat 1 döneminde kuruldu. Görevleri önceleri av köpeklerini genellikle tazı ve zağar cinsinden olanları besleyip yetiştirmek ve padişah ile birlikte ava çıkmaktı. Yıldırım Bayezit döneminde binlerce sekbanın padişahın avlanmasına katıldığı birçok tarihsel kaynakta belirtilir.
Sekban ortaları uzun süre Yeniçeri ocağı’ndan ayrı bağımsız bir ocak olarak etkinliğini sürdürdü. 1451’de, Fatih Sultan Mehmet, Karaman seferi öncesi yeniçerilerin sefer bahşişi istemeleri üzerine kendisine bağlı 7000 kadar sekbanı Yeniçeri ocağı’na bağladı. İmparatorluk merkezindekilerin yanı sıra sancak beylerinin ve eyaletlerdeki paşaların buyruğunda ve ayrıca serhat boylarındaki akıncılar arasında da sekbanlar vardı.
Serhat boylarında olanların maaşları devlet hazinesinden , ötekilerin bağlı oldukları sancakbeyleri ve beylerbeyleri tarafından karşılanırdı. Sekbanların komutanları sekban bölükbaşıları ve bayraktarlardı. 17.YY’da sekban örgütü yozlaştı, bunların büyük bir bölümü leventler ve sancalar ile birlikte eşkıyalığa başladılar. Bu nedenle, İstanbul’dan valiliklere gönderilen buyruk uyarınca sekbanların büyük bölümü yakalanarak öldürüldü.
